Η μάστιγα των ναρκωτικών και γενικά ο εθισμός σε εξαρτησιογόνες ουσίες κτυπά κατά κύριο λόγο τους νέους μας. Παρόλο που το πρόβλημα έχει οξυνθεί κατά τα τελευταία χρόνια, η διαχείριση και αντιμετώπιση των περιστατικών είναι ελλιπής.

Πέραν από τις δράσεις πρόληψης και ενημέρωσης και τα κέντρα αποτοξίνωσης, μεγάλη προτεραιότητα και σημασία θα πρέπει να δοθεί και στη διαδικασία ενσωμάτωσης και κοινωνικοποίησης των ατόμων που έκαναν χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, γιατί όλοι είναι απαραίτητοι και πολύτιμοι και γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή.

Δεν μπορούμε, αλλά ούτε έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε απαθείς και αμέτοχοι σε αυτόν τον εφιάλτη της νέας γενιάς και της κοινωνίας γενικότερα.

Ο ναρκομανής δεν γεννιέται αλλά γίνεται και γι’ αυτό έχουμε όλοι ευθύνη, πολιτεία, οικογένεια, κοινωνία. Ο κάθε ένας από εμάς.